Kinsey

"Zebraliśmy bezcenne wywiady,
ale prawdziwa nauka opiera się na bezpośredniej obserwacji.
Nic nie zastąpi tego, co zobaczy oko lub kamera."
Alfred C. Kinsey

Zachęcam do obejrzenia filmu Billa Condona pt. "Kinsey" (2005). Jest to biograficzna opowieść o Alfredzie C. Kinsey'u - amerykańskim badaczu, który w 1948 roku rozpoczął zakrojone na szeroką skalę badania nad ludzką seksualnością. Film pokazuje niezwykłą karierę naukowca oraz szczegóły jego metodologii (np. technikę osławionych wywiadów, którą Kinsey opracował specjalnie do tego projektu badawczego). Kinsey wraz ze swoim zespołem przeprowadził wśród Amerykanów tysiące wywiadów zadając pytania o najbardziej intymne aspekty ich życia. Zapał Kinseya i jego podejście do pracy badawczej najlepiej wyraża wypowiedziane przez niego zdanie: "Mamy tylko 9300 wywiadów" - którym zachęcał swój zespół badawczy do dalszej wytężonej pracy.



Efektem wieloletnich badań była praca "Sexual Behaviour in the Human Male" wydana w 1948 roku, a następnie "Sexual Behavior in the Human Female" z 1953 roku. Badania Kinseya, które wzbudzały ogromne kontrowersje - nieodwracalnie zmieniły oblicze amerykańskiej kultury. Prasa w USA porównywała impakt jego prac badawczych do skutków bomby atomowej. Przede wszystkim przełamał tabu związane z seksualnością człowieka i uruchomił swobodny obieg rzetelnej wiedzy naukowej - wypierając w ten sposób przesądy i kompletną ignorancję ludzi na ten temat. W konsekwencji w pośredni sposób otworzył drogę rewolucji seksualnej lat 60-tych. Obraz "Kinsey" został nominowany do Oscara. W roli głównej Liam Nesson. Film można obejrzeć na VOD: http://vod.pl/kinsey,86561,w.html



Alfred C. Kinsey  
Archiwum The Kinsey Institute for Research in Sex, Gender, and Reproduction Inc.

Oczywiście temat ma kolejne dna. Krytykowana jest głównie metodologia Kinseya oraz zastosowany przez niego dobór próby, który opierał się w dużej mierze na więźniach oraz osobach uprawiających prostytucję oraz na osobach, które dobrowolnie zgłaszały się do badania – co ostatecznie – nawet przy tak ogromnej próbie przebadanych osób (10 tysięcy przy pierwszym badaniu z 1948 roku) – nie spełnia wymogu reprezentatywności.


Ponadto Kinsey bywa żarliwie krytykowany z pozycji środowisk chrześcijańskich, które zarzucają mu nieantropocentryczne podejście do sfery zachowań seksualnych człowieka (w rzeczy samej podszedł do nich zgodnie ze swoją specjalizacją, którą była taksonomia roślin i zwierząt) oraz za niemoralność płynących z nich konkluzji, które – zdaniem krytyków  dostarczają naukowego uzasadnienia dla patologicznych zachowań seksualnych.

W jednej z takich krytycznych polemik czytamy:

„Pochyla się on nad badanymi przez siebie osobami z chłodną drobiazgowością, jak entomolog pochyla się nad owadami. […] Z taką samą obojętnością, pozbawioną jakiejkolwiek wrażliwości moralnej, relacjonuje zło czynione na niewinnych. Jedno z najważniejszych „osiągnięć" Kinseya, polegające na odkryciu orgazmu dziecięcego, opierało się w największej mierze na relacjach dwóch osób: oficera SS Fritza von Ballusecka, który w Dachau i innych obozach koncentracyjnych gwałcił uwięzione dzieci, oraz seryjnego gwałciciela Reksa Kinga, skazanego za 800 przestępstw seksualnych, m.in. na dzieciach i zwierzętach. Kinsey doszedł do wniosku, że „mimo bólu, płaczu i agresywnych reakcji chłopcom w wieku od dwóch miesięcy do 15 lat podobało się stymulowanie ich manualnie lub oralnie". […] Skąd Kinsey wiedział, że dzieci, a nawet dwumiesięczne niemowlęta, czerpią przyjemność z gwałcenia ich przez dorosłych? Sam w swej pracy pisał, że nie pytano o reakcje dzieci, tylko opierano się na sprawozdaniach dorosłych („niektórzy z tych dorosłych są technicznie przeszkoleni, mają pamiętniki lub inne zapiski, które zostały przekazane do naszej dyspozycji"). Tak więc jako główne autorytety naukowe w badaniach Kinseya wystąpili pedofile, którzy interpretowali stany doznawane przez dzieci.” (Źródło: Sonia Szostakiewicz (2005) Święty Alfred Kinsey, „Fronda”, nr 36, s. 16-23)

Źródła: 

  • Alfred C. Kinsey, Wardell R. Pomeroy, and Clyde E. Martin (1948) Sexual Behavior in the Human Male. Philadelphia, W.B. Saunders.
  • Sexual Behavior in the Human Male. Voices from the Past, "American Journal of Public Health", June 2003, Vol. 93, No. 6, s. 894-898.http://ajph.aphapublications.org/doi/pdf/10.2105/AJPH.93.6.894 

Komentarze

Popularne posty